مي
زداييم غبار را . . .
پروردگارا !
بر بندگان
بي‌نواي خويش منت گذار
و درختان باغ را به بار بنشان
و غنچه‌هاي نشکفته را به شادابي و صفا بگشاي
...
پروردگارا !
به زمين‌هاي تباه شده ، از برکت
باران فرخي بخش
و بگذار با رنگ گل‌ها و صفاي سبزه‌ها
علف کده‌ي ما جلاي شادماني به خودش بگيرد
و ويراني‌هاي ما آباد گردد ...
پروردگار من !
به فرشتگان رحمت و رافت خويش فرمان ده
که ابر‌هاي برکت را به سوي ما برانند و کام تشنه‌ي
ما را با زلال باران سيرآب سازند ...
پروردگارا !
از ابر رحمت تو باراني خواهيم که هم‌چون دست
رحمت تو ،
فرياد رس و دست‌گير و مبارک و کريم باشد ...
باراني که زواياي مرده‌ي زمين را زنده سازد
و از برگ‌هاي زنگ‌زده و بارهاي غبارآلود ،
زنگ و غبار بزدايد ؛ بسيار ببارد و بسيار ببارد
